Nie pekaj koles, nie lam sie, przecie
to o nas wczoraj stalo w gazecie:
pisala sama "trybuna ludu",
ze nas ogarnia romantyzm budow.
w takim pisaniu nie ma usterek...
postaw literek, niech brzekna szkla!
przed nami narod odkrywa glowy:
inzynierowie z petrobudowy!
kladziemy lache, niech brzekna szkla,
budowniczowie na 102!
Pic zycia rozkosz, a coz nam to szkodzi?
nawet pks do nas dochodzi,
a w zeszle swieto mialem kobite,
co miala obie nogi umyte.
w warszawie ptaszyn niech zdziera pluca,
niech tanczy gruca, holoubek gra.
my tutaj mamy program gotowy,
inzynierowie z petrobudowy.
kladziemy lache, niech brzekna szkla,
budowniczowie na 102!
Ciezko sie zyje o suchym chlebie,
za to nikt grobow nam nie rozgrzebie.
szatkuj dwie zmiany zima i latem,
wyspisz sie w piachu pod kombinatem.
rak trzeba wiele, pomnikow malo,
kogos zlamalo, lecz zycie trwa.
wiec niechaj zabrzmi slogan bojowy:
inzynierowie z petrobudowy!
kladziemy lache, niech brzekna szkla,
budowniczowie na 102!
Choc nie ma w kabzie srebra ni zlota
przyda sie przeciez nasza robota.
dopchamy wreszcie, w ktoryms tam roku,
do wojny, co to ma byc o pokoj.
co oszczedzimy, to ktos ukradnie,
idzie skladnie, jakos sie pcha.
wiec wykonajmy plan narodowy,
inzynierowie z petrobudowy,
kladziemy lache, niech brzekna szkla,
budowniczowie na 102!