Als schepen in de nacht
Radames
ik zou een keer mijn dromen
willen delen,
de schoonheid van een zeilschip
in
de wind,
en een ogenblik van stilte willen
stelen
op plaatsen waar je haast
geen mensen vindt.
Aida
had ik mijn vrijheid weer,
dat zou ik varen
naar plaatsen nog voorbij de
horizon
geen wetten in de weg,
en geen bezwaren
alleen de lieve vrede...als het kon.
Radames
geen schuld en geen verplichting
hield me tegen,
Aida
voor altijd in het land waar ik van hou,
Radames
de goden staan me bij op al mij
wegen,
Aida
zodat ik hoop en houvast vinden zou...
Radames en aida
maar waarom vertel ik dit
Aida
die vreemde harde man,
Radames
die vrouw die ik niet ken
en beter maar vergeten kan?
Radames en aida
we zien elkander uit de verte,
als schepen in de nacht,
en toch heb ik er één moment,
heel even aangedacht...
Radames
maar waarom vertel ik dit
die vreemde sterke vrouw,
die vrouw die ik niet ken
en beter maar vergeten zou?
we zijn elkaar allang voorbij
als schepen in de nacht,
en toch, ze kende mijn verhaal,
ze wist het allemaal.
ik voel haar kracht......

mijn pakkie an (reprise)
Amneris
ik mag zelfverzekerd lijken
als de mensen naar me kijken,
bij de tijd, en lke mode altijd voor.
maar ik kan er soms om huilen,
want ik blijf me maar verschuilen...
ik weet 't wel, het stelt niet zoveel
voor.
Aida
zoveel mogelijkheden krijgen
en toch altijd moeten zwijgen...
Amneris
d'r is gewoon niks anders dat ik kan.
dus ik vlinder en ik lach.
Aida
niet doen...'k weet zeker,
op een dag
vindt u houvast,
iets dat u past.
Aida en amneris
uw (mijn) pakkie-an...