Hij staat alleen in deze maatschappij
Hij zwerft en hoort eigenlijk nergens bij
Hij bemoeit zich niet met politiek
Want dat geouwehoer maakt hem meestal ziek
Al jaren trekt hij door het land, als troubadour,
Als muzikant
Hij is de man die het publiek vermaakt
Hij wordt bejubeld en afgekraakt
Hij werkt als een fanaticus
Doordrenkt van zweet speelt hij alles plat
Leeg van binnen, uitgeblust
Gaat hij weer verder naar een andere stad
Het gevecht voor erkenning en geluk
Heeft lang geduurd en 't is zomaar stuk
Z'n emoties gooit hij in de strijd
Om te bereiken wat hij wil: de eeuwigheid
Hij is een maniak, als hij op de buhne staat
Een meester in het vak, als het om show en bezieling gaat
Hij is getekend door het leven,
De jaren staan gegrift in zijn gezicht
Ze wilden hem maken en breken
Maar door de jaren heen is hij nooit gezwicht
Niet voor de kracht van het grote geld
Zelfs kritiek heeft hem nooit geveld
Hij weet waar hij voor staat
Hij is een man die puur door het leven gaat
Hij is een maniak, als hij op de buhne staat
Een meester in het vak, als het om show en bezieling gaat
Het licht gaat uit, het wordt stil in de zaal
De spanning stijgt, ze willen hem helemaal
Hij is hun idool, hij is populair
Is het symbool, een echte ster
Hij werkt met alles wat hij heeft
Zolang hij speelt, zolang hij leeft
Dan komt hij op met veel kabaal
Het publiek schreeuwt, hij krijgt een warm onthaal
Als nooit tevoren gaat hij tekeer
Hij wordt opgezweept, iedereen wil meer
Hij is een maniak, als hij op de buhne staat
Een meester in het vak, als het om show en bezieling gaat
Hij is een maniak, als hij op de buhne staat
Een meester in het vak, als het om show en bezieling gaat