Kom mee, weg van de troosteloze koude leegte
Ergens heen waar de zon je lichaam streelt
En zomaar naar een plek waar je gezicht gezien wordt
Bij elkaar licht gehavend maar toch heel
Zijn we ooit perfect of net zo onvolmaakt als...

Iedereen
Die zonder op of om te kijken
Z´n dingen doet
Want iedereen wil zo graag echt iemand worden
Maar weet niet hoe

Voortaan lopen we samen door de droge vlakte
Langzaam aan verdwijnt de wereld uit het zicht
En zomaar gaan we staan kijken naar het gras dat groeit
Want bij elkaar is het grootste gat gedicht
Zijn we ooit perfect of net zo onvolmaakt als...

Iedereen
Die zonder op of om te kijken
Z´n dingen doet
Want iedereen wil zo graag echt iemand worden
Maar weet niet hoe

Kom maar liefste
Mee naar buiten
Als je daar al klaar voor bent
En liefste
Ik ben bij je
Wees jezelf maar
We zijn toch zo onvolmaakt als...

Iedereen
Die zonder op of om te kijken
Z´n dingen doet
Want iedereen wil zo graag echt iemand worden
Maar weet niet hoe