Verloren Zoon

Tröckener Kecks

lag een deken van mist op de eenzame gracht
en hoorde je de Westertoren slaan
klonk alle geluid zo dichtbij en zo zacht
verlaten tijd alleen in de Jordaan

was ik die gestalte, die schim op de muur
en kwam daar uit de mist mij iemand tegemoet
een kleine jongen, te klein voor dit uur
en wilde passeren, gehaast en zonder groet

was jij hier bij mij
in de wereld waar ik woon
kwam alles weer goed
dan was je mijn verloren zoon
dan was je mijn verloren zoon

ik tilde je op als een veertje zo licht
en zou je beloven dit maakt niemand stuk
ik droogde je tranen en hield je goed vast
in een eeuwigdurende duizel van geluk

was jij hier bij mij
in de wereld waar ik woon
kwam alles weer goed
dan was je mijn verloren zoon
dan was je mijn verloren zoon