I dag var der ein fugl her i glaskarmen min att. sjeldsynt glede: den sama gamle fuglen stod der med sitt gule nebb og nappa sine fjřr, slik som eg kan hugse at den fuglen har gjort fřr.
Og han hadde med til meg eit godt rĺd og eit vink. godt rĺd, godt vink til sama gamle skolten som timesvis hadde stĺtt i glaset , sett ut pĺ ein by, som om han stod og venta noko nytt ut av ei sky.
Og nĺr newton under treet fekk eit eple i sin skolt trur eg nok han hadde venta lenge nok. han sat nok der og tenkte litt pĺ det og litt pĺ det. sĺ kom det ein fugl, ein fugl som gjor' at eplet det datt ned.
Sĺ set deg ved eit glas eller under eit gamalt tre. vent til bĺde glas og tre blir borte. det er dĺ han kanskje fyk seg bort til deg ein liten sleng, og rister ut eitkvart ifrĺ sin vesle fugleveng.
I dag var det ein song som kom ifrĺ min vesle ven. og no skal eg synge den for deg. ikkje noko stort noko, men trengs gjer og dei smĺ tankar som ein ikkje fćr fřr dei blir venta pĺ.