Als een vogel zal ik vliegen
op de adem van de wind
naar het land waar ik mijn dromen,
mijn verloren jeugd hervind.
en het lied van hoop en vrede
dat hier bijna, bijna niet meer klinkt,
is het lied dat ik zal horen als mijn
volk in vrijheid zingt.
gezegend nubië,
de speeltuin van de goeden,
zo luisterrijk en teder,
zo weerbaar en zo mooi.
gehavend nubië,
een nieuwe dag zal komen,
al ben je nu vertwijfeld,
verslagen en berooid.
Nehebka
het lied van nubië...
het fluister in de wolken,
zo hoog en zuiver,
de zwaluw neemt het mee.
Aida, nehebka en nubiers
de pijn van nubië
zal langzaamaan verdwijnen,
het water draagt de allerlaatste
tranen naar de zee.
Allen
tranen naar de zee
Aida, nehebka, meren en
nubische vrouwen
geloof in nubië,
het huis van onze vaderen,
het land van ons verlangen
zal nooit ten onder gaan.
Allen
de kracht van nubië
verwarmt de koude aarde,
de ochtenzon zal juichen
in een zee van golvend graan.
als een vogel zal ik vliegen
op de adem van de wind,
naar het land waar ik mijn dromen,
mijn verloren jeugd hervind.
gezegend nubië,
de speeltuin van de goden,
zo luisterrijk en teder,
zo weerbaar en zo mooi;
gehavend nubië,
een nieuwe dag zal komen,
al ben je nu vertwijfeld, verslagen
en berooid.
het lied van nubië,
het fluistert in de wolken,
zo hoog en zuiver,
de zwaluw neemt het mee;
de pijn van nubië zal
langzaamaan verdwijnen,
het water draagt de allerlaatste
tranen naar de zee,
het water draagt de allerlaatste
tranen naar
Aida
de zee
Allen
als een vogel zal ik vliegen,
op de adem van de wind...