Je zit op rozen

Marco Borsato

je stapt uit bed en je loopt voorzichtig met je ogen dicht
het is donker in huis en je zoekt de knop van het licht
half in slaap je stoot je kop en op de tast loop je naar de kast

je trekt een trui van de stapel en je doet hem verkeerd om aan
je neemt een sprint van de trap maar je ziet je schoenen niet staan

je krabbelt op en je bent met mazzel net op tijd voor een snel ontbijt

en toch zeur je niet want

je zit op rozen

al gaat er soms iets onbenulligs mis

met tussenpozen

zie je in hoe mooi het leven is

je hebt een bon als je net te laat bij je auto bent
en voor de zoveelste keer sta je met je wiel in een klem
als een speer naar het bureau en vliegensvlug naar je baas terug

en toch zeur je niet want

je zit op rozen

al gaat er soms iets onbenullgs mis

met tussenpozen

zie je in hoe mooi het leven is

je haalt je schouders op
fluitend loop je door

en elke tegenslag
pareer je met een lach

je kijkt jezelf aan en denkt:
ik heb het leven lief

het is allemaal maar relatief

je zit op rozen

gewoon omdat je hier geboren bent

je zit op rozen

al gaat er soms iets onbenulligs mis

met tussenpozen

zie je in hoe mooi het leven is

je zit op rozen

al gaat het af en toe gigantisch mis

met tussenpozen
zie je in hoe mooi het leven is