Gdy wszystko się zdarzy co stać się nie może
(i wszystko się œwietniej niż w ksišżkach ułoży)
najgłupszy bakałarz w tym ujrzy znak
(a my w wir wkršg wokoło o tak)
że można z niczego coœ stworzyć
To coœ jest jednoœciš bez celów i przyczyn
(kwiat powie to lepiej niż ksišżka przemilczy)
jednoœciš tak dawnš że nowš już
(a my wszerz w dal wokoło i wzdłuż)
jest wszystkim czymkolwiek i niczym
Więc kocham cię kochasz mnie
chwyć mnie za rękę
jest w ksišżkach coœ szczelniej niż ksišżka zamknięte
a w głębi tych wyżyn co chylš się w nas
ktoœ znaczy nas pięknem jak piętnem
Coœ w nas œwieci jaœniej niż słońca i zorze
coœ w nas znaczy więcej niż ksišżka rzec może
coœ w nas jest wspanialsze niż pojšć się da
(a my w krzyk w skok żyjemy o tak)
w nas jednoœć przez jednoœć się mnoży
Więc kocham cię kochasz mnie
chwyć mnie za rękę
jest w ksišżkach coœ szczelniej niż ksišżka zamknięte
a w głębi tych wyżyn co chylš się w nas
(a my w œpiew w tan wokoło przez czas)
ktoœ znaczy nas pięknem jak piętnem
Więc kocham cię kochasz mnie
chwyć mnie za rękę
jest w ksišżkach coœ szczelniej niż ksišżka zamknięte
coœ w nas jest wspanialsze niż pojšć się da
kocham cię kochasz mnie
chwyć mnie za rękę
jest w ksišżkach coœ szczelniej niż ksišżka zamknięte
coœ w nas jest wspanialsze niż pojšć się da
(a nigdy jest zawsze
nigdy jest zawsze
a nigdy jest zawsze od teraz)