Boven

Bløf

Ik heb altijd geweten dat zonder eten
Niemand ooit echt goed kan zijn
Ik heb altijd vermoed dat wie zijn dingen doet
Een oorlog voert maar in het klein
Als het er op aan komt
Als er gevochten wordt
Op het scherpst van het mes
Dan denk ik:
Lang lag ik onder
Maar zonder de wanhoop
Van het wachten in nachten
Die eindeloos duren
‘k Heb geloof in mijn hoofd
En mijn handen

Straks kom ik boven
Straks kom ik boven

Ik heb altijd gedacht dat de krachten
Die me drijven de mijne moeten zijn
En ik heb altijd gezegd dat als je vecht
Je niet meer bang moet zijn voor bloed en pijn
Als het er op aan komt
Als er gevochten wordt
Op het scherpst van het mes
Dan denk ik:
Lang lag ik onder
Maar zonder de wanhoop
Van het wachten in nachten
Die eindeloos duren
‘k Heb geloof in mijn hoofd
En mijn handen

Straks kom ik boven
Straks kom ik boven

Weet dat ieder geuzenlied een zwanenzang kan worden
Als wildgemaakte horden je schoppen als een hond
Maar het land dwingt nooit de vogel
En de zee dwingt nooit de leeuw
En het hart van elke Zeeuw klopt in geen keel
Maar in de grond…
Straks kom ik boven…