Ut waas twellef oor in venlo
ut woort tied um nar hoes te gaon
toen iemand zei, hee loep us mei
ut is heer nog neet gedaon
ik keek ow aan en ik schrok darvan
ik hei ow jaore neet gezeen
geej waart nog moei, net zo moei
als toen gans in ut begin
Op ut kerkplein in november
zaag ik ow veur den ierste kier
de wind dae weide door ow haor
en ik zaag ut gevaor
ik zaag mien hand al in ow hand
en ik dog loep door loep door
onderwaeg heb ik meej zelf verteld
ut waas neet mier als un blaad dat velt
Maar un blaad dat velt en un book giet dicht
mar wat bleef, dat waas ow gezicht
overdaag de zon en 's nachts de maon
ik kos ow oege neet weerstaon
ik dog mier aan ow dan aan meej zelf
ik dog daage aan un stuk
wat is dit nou, moeie vrouw
dit is weggegoeit geluk
En 's nachts in bed, slaop ik net
komde geej op bezeuk beej meej
mien bed is kald, mien kamer kaal
en ik droem haar dar staan
en geej ziet zacht als dons als vacht
en ik drei meej um ow hin
en in ow erm waer ik werm
en droem mien moeiste zin
Te vuul gedaogt te lang gewacht
ik ging door op halve kracht
der bleef niks mier over van dit schip
ut dreef langzaam tot un stip
tot un puntje aan de horizon
op enne oceaan zoe groet
ik heb alles overboord gegoeit
un have die kwaam noeit
Ut waas 's merges vroeg in venlo
hoeg tied um nar hoes te gaon
geej keek meej aan en ik keek ow aan
van kiek os heer now staon
ik peek ow hand en ik lachte want
ow gezicht en owe naam
en hoe ge keekt ow haor weg streekt
toen de zon aan de hemel kwaam