To jest wszystko tylko z głowy,
prosto z głowy ku wiecznoœci
płynie strumień kolorowy
niesprawdzonych wiadomoœci.
A dokoła tańczš panie,
nagie panie jak sztandary
nasze dzikie ukochanie,
nasze małe czary-mary.
Więc lejemy wódkę w trzosy
i sypiemy gulasz w wór.
posklejane sosem włosy
zaplatamy w złoty sznur
i tym złotym sznurem blag
obwišżemy nasze księgi,
by ich nam nie wykradł strach
i nie zabrał nam potęgi
Jestem tutaj, œpiewam, tańczę
i zajadam pomarańcze
a na drzewach kormorany
w usta pchajš mi banany
I dlaczego, powiedz,
drugš mš połowę
więzi w sercu ta dziewczyna,
czemu przeszłoœć przypomina,
czemu myœli błšdzš w dali
między sznurów pęk korali
i dlaczego, zgadnij,
myœli moje kradnie i uczucia me zniewala
w tej przeszłoœci, w tych koralach,
i dlaczego jest nas dwoje,
w dwie przestrzenie, w dwa nastroje?
Więc lejemy wódkę w trzosy...