Het einde van de jaren tachtig 
Het einde van een mooie tijd 
Ik blijf niet langer op je wachten 
Ik heb geen spijt, geen verwijt 
De laatste woorden zijn gevallen 
Op het slagveld van geluk 
Want alle dingen die we voelen 
De verwarring maakt het stuk 
En ik weet niet of ik je zal missen 
Ik weet niet hoe het nu zal gaan 
Ik ben alleen 
Ik weet alleen 
Dat het zo niet verder kon gaan 
Je hebt het soms niet in de gaten 
Je praat wat minder met elkaar 
En op een dag zeg je niks meer 
Het is jammer dat het vaak zo moet gaan 
Maar ik weet niet of ik je kan missen 
Ik weet niet wat ik nu ga doen 
Misschien een reis 
Noem het een vlucht 
Ik moet met m'n gevoel toch ergens naar toe 
Langzaam zullen alle dingen 
Wel verslijten door de tijd 
Dan kan ik weer opnieuw beginnen 
Zo gaat het altijd, altijd 
Maar ik... 
Maar ik weet niet of ik je kan missen 
Ik weet niet wat ik nu ga doen 
Misschien een reis 
Noem het een vlucht 
Ik moet met m'n gevoel toch ergens naar toe 
Maar ik weet niet of ik je kan missen 
Ik weet niet hoe het nu zal gaan 
Ik ben alleen 
Ik weet alleen 
Dat je in mijn hoofd blijft bestaan