Verdriet
Meer dan zeven jaren van stil verdriet
Verdriet
Toen jij trouwde, dacht ik: dat kan toch niet
Een kind
Hoewel jij bij mij was, droeg zij jouw kind
Bemind
Maandenlang werd ik nog door jou bemind
Als in een film waarin wij de hoofdrol speelden
Zie ik nog beeld voor beeld hoe jij me streelde
Hoe kon jij je totaal in mij verliezen
Wetend dat op die dag jij voor haar zou kiezen
Mijn verborgen verdriet
Mijn verborgen verdriet
Daarmee leerde ik leven
Ik trok ver weg naar een andere wereld
Waar niets mij aan jou bond
Mijn verborgen verdriet
Mijn verborgen verdriet
Daarvan zou jij niets weten
Maar toch mijn kracht smolt als sneeuw voor de zon
Toen jij weer vóór me stond
Zij leeft
‘t is een wonder hoe ik nu weer herleef
Vergeef
Ik ben weer verloren, ja, ik vergeef
Als op een bloem waar ‘s morgens de dauw blijft hangen
Blijf ik met heel mijn lichaam naar jou verlangen
Mijn verborgen verdriet
Mijn verborgen verdriet
Daarmee leerde ik leven
Nu weet ik dat jij altijd terug mag komen
Ik droom met stil verdriet
Mijn verborgen verdriet
Mijn verborgen verdriet
Daarvan zou jij niets weten
Jou zal ik steeds keer op keer weer omarmen
Ik hoop met stil verdriet