He, zanger zing je liedje maar
Maar weet dat ik het weet
Al zing je nog zo ingeleefd, een ander schreef je leed
Ik hoor je woorden zweven uit elke winkel in de stad
Maar het klinkt me niet alsof jij net zo’n lief als ik had gehad
He, zanger zeg het spijt me
Vergeet wat ik net zei
Want wat ik je van beschuldigde slaat gelijk weer terug op mij
Want wat kon ik lekker zingen van de pijn die aan me vrat
Totdat zij mij woorden waarheid gaf, liefste lief die ik ooit had
Had mij dan verteld dat echte verdriet zo voelen zou
Had ik allang gekomen, had gezegd “ik ook van jou”
Pas als het je gebeurd is, dan alleen begrijp je dat
Als je net zo’n lief als ik had
Zo’n lief als ik had gehad
Zo’n lief als ik had
Ze kon zich geven als een meisje, ze kon je nemen als een vrouw
Ze huilde met de film mee als de regisseur dat wou
Ze kon je gedachten vangen in een achteloze zin
En ze rookte als een zeerover, dan stel ze een zigeunerin
En zeven lange jaren maakte zij mijn liedjes licht
Pas nu zij is vertrokken, krijgen ze wat meer gewicht
He zanger, weet je wat het is en misschien is het wel dat
Dat ze hier nog steeds geweest zou zijn als ze net zo’n lief als ik had gehad
Zo’n lief als ik had
Zo’n lief als ik had
Zo’n lief als ik had
Zo’n lief als ik had