Uit het donker

Van Dik Hout

kom geef me nog één keer de kans 
om te zwerven 
door een ver verleden 
want het droombeeld dat ik had 
van het echte leven 
is nu een verlangen naar vroeger 
een glimlach met een slecht geweten 

kom geef me nog één keer je hand 
zoals gister 
toen we samen zweefden 
nu trek ik een muur op rond mezelf 
om aan te geven 

neem me mee uit het donker 

het zou ons toch nooit overkomen 
wat we dachten 
stond vast was zeker 
maar wild als wolken in de wind 
zijn we niet gebleven 

neem me mee uit het donker 
nu ik zonlicht zie, is het dan voorbij 

neem me mee uit het donker 
uit het donker