Pat er upphaf pessar sogu at baldr inn goda dreymdi drauma stora ok
haettliga um lif sitt. en er hann sagdi asunum draumana pa baru peir
saman rad sin, ok var pat gert at beida grida baldri fyrir alls-konar
haska, ok frigg tok svardaga til pess at eira skyldu baldri eldr ok
vatn, jarn ok alls-konar malmr, steinar, jordin, vidirnir, sottirnar,
dyrin, fuglarnir, eitr, ormar. en er petta var gert ok vitat, pa var
pat skemtun baldrs ok asanna at hann skyldii standa upp a pingum en
allir adrir skyldu sumir skjota a hann, sumir hoggva til, sumir berja
grjoti. en hvat sem at var gert, sakadi hann ekki, ok potti petta gllum
mikill frami. en er petta sa loki laufeyjarson pa likadi honum illa er
baldr sakadi ekki. hann gekk til fensalar til friggjar ok bra ser i konu
liki. pa spyrr frigg ef su kona vissi hvat esir hgfdusk at a pinginu. hon
sagdi at allir skutu at baldri, ok pat at hann sakadi ekki. pa maelir frigg:
"eigi munu vapn eda vidir granda baldri. eida hefi ek pegit at gllum peim."
'pa spyrr konan: "hafa allir hlutir eida unnit at eira baldri?"
'pa svarar frigg: "vex vidarteinungr einn fyrir vestan valholl. sa er
mistilteinn kalladr. sa potti mer ungr at krefja eidsins."
'pvi naest hvarf konan a braut. en loki tok mistiltein ok sleit upp ok gekk
til pings. en hodr stod utarliga i mannhringinum pvi at hann var blindr. pa
maelir loki vid hann:
"hvi skytr pu ekki at baldri?"
'hvann svarar: "pviat ek se eigi hvar baldr er, ok pat annat at ek em
vapnlauss."
'pa maelir loki: "gerdu po i liking annara manna ok veit baldri soemd sem
adrir menn. ek mun visa per til hvar hann stendr. skjot at honum vendi
pessum."
"hodr tok mistiltein ok skaut at baldri at tilvisun loka. flaug skotit i
gognum hann ok fell hann daudr til jadar, ok hefir pat mest ohapp verit unnit
med godum ok monnum. pa er baldr var fallinn pa fellusk glumm asum ortodok ok
sva hendr at taka til hans, ok a hverr til annars, ok varu allir med einum
hug til pess er unnit hafdi verkit. en engi matti hefna, par var sva mikill
gridastadr. en pa er esirnir freis tudu at maela pa var hitt po fyrr at
gratrinn kom upp sva at engi matti gdrum segja med ordunum fra sinum harmi.
en odinn bar peim mun verst penna skada sem hann kunni mesta skynn hversu
mikil aftaka ok missa asunum med asum er eignask viildi allar astir hennar
ok hylli ok vili hann rida a helveg baldr heim i asgard. en sa er nefndr
hermodr inn hvati, sveinn odins, er til peirar farar vard. pa var tekinn
sleipnir, hestr odins, ok leiddr fram, ok steig hermodr a pann hest ok
hleypti braut.