I dag var der ein fugl her i glaskarmen min att. sjeldsynt glede: den sama gamle fuglen stod der med sitt gule nebb og nappa sine fj�r, slik som eg kan hugse at den fuglen har gjort f�r.
Og han hadde med til meg eit godt r�d og eit vink. godt r�d, godt vink til sama gamle skolten som timesvis hadde st�tt i glaset , sett ut p� ein by, som om han stod og venta noko nytt ut av ei sky.
Og n�r newton under treet fekk eit eple i sin skolt trur eg nok han hadde venta lenge nok. han sat nok der og tenkte litt p� det og litt p� det. s� kom det ein fugl, ein fugl som gjor' at eplet det datt ned.
S� set deg ved eit glas eller under eit gamalt tre. vent til b�de glas og tre blir borte. det er d� han kanskje fyk seg bort til deg ein liten sleng, og rister ut eitkvart ifr� sin vesle fugleveng.
I dag var det ein song som kom ifr� min vesle ven. og no skal eg synge den for deg. ikkje noko stort noko, men trengs gjer og dei sm� tankar som ein ikkje f�r f�r dei blir venta p�.