Gdy kwitnie żonkil (ten, co wie,
że żyjesz, aby stawać się)
zapomnij lecz, pamiętaj że
gdy kwitnie żonkil (ten, co wie,
że żyjesz, aby stawać się)
Gdy kwitnš bzy, co głoszš, iż
budzisz się po to, aby œnić,
pamiętaj co (zapomnij nic)
gdy kwitnš bzy, co głoszš, iż
budzisz się po to, aby œnić
Gdy kwitnie róża (rajski ptak
płonšcy w naszych szarych snach)
zapomnij czy, pamiętaj tak
gdy kwitnie róża (rajski ptak
płonšcy w naszych szarych snach)
Gdy tak rozkwita każdy cud,
że myœl nie może złapać tchu,
pamiętaj gdzie (zapomnij tu)
gdy tak rozkwita każdy cud,
że myœl nie może złapać tchu
I (gdy nam czas objawi, że
od czasu nas uwolnić chce)
zapomnij mnie, pamiętaj mnie
gdy kwitnie żonkil (ten, co wie,
że żyjesz, aby stawać się)