Eg budde i eit kollektiv i eit litt forsinka liv. og no hadde eg og ho,
som hadde lagt ein arbeidsdag, tappert sett i gang med fag.
trur eg var p� side to. d� kapitulerte eg og sa til ho:
Altfor mange lause ting, altfor myrke krokar, altfor mykje skummelt rot,
altfor store flokar, altfor store rom, altfor mange ord,
altfor mange gode r�d gjev altfor mykje � tenke p�.
Kor er den beste teori for ei lukke og litt fri?
kva er pensum for � f� raustlause menn til � f� ro?
ikkje boka eg les no. ikkje den eg las i g�r, og faga eg m� ta opp att til neste �r.
Altfor mange lause ting�
No er eg over tredve �r, ikkje akkurat i min ungdoms v�r
men eg er like dum som d� eg hadde guterom. jau d�, eg er d� intelligent
(litt over snittet trur eg omtrent). gjev meg misjonen, livsmisjonen,
eg skal greie den.
Men det er altfor mange lause ting�