Ein dugal kar fra garden dro
han fulgte furuas sus
opp gjennom �sen gr�stein han bar
staut hans gange var
Sv�pt i morgengry
under ein helnorsk himmel
hans f�tter traurig vandres hen
mot sitt m�l opp p� h�yden
Ein v�rbitt hand griper sverdet fatt
og kl�yver den bl�nende skalle
hans kjeft den vrir seg i ulmende hat
ufrender kommer at falle
S� stod han der p� utkikkstopp
hans �yne ei dei kviler
for han s�kte reint eit syn
men det ble ein grusom pine
Der blant norges skog og mark
var fienden og f�l
hans grimme sinn skulle vise dem
at nors�nn han har nok at t�l
Ein v�rbitt hand griper sverdet fatt
og kl�yver den bl�nende skalle
hans kjeft den vrir seg i ulmende hat
ufrender kommer at falle
Nors�nn tapte noregsgard
for ein �ansikt i� h�r
stolt han var dan han kom igjen
for � kl�yve denne sitt sverd