Szkoda, że
stało się,
szkoda, że
nie ma, że
- ech, próżna mowa.
Norwid - ten
pisałby,
tycjan, i
rembrandt, i
loon by malował.
Ręce jak
miękki sen,
oczy jak...
czy ja wiem?
wiadomo - oczy!
Anioł szedł,
szedł przez mgłę,
mówię - tak!
a on - nie!
i zauroczył.
Teraz co? nonny - ho!
kruchy œwiat, kruche szkło.
teraz co? nonny - ho!
kruchy œwiat, kruche szkło.
No i łzy -
a! to ty?
szkoda mi,
byłoby
i brzoskwinie.
Biały ptak,
a tu tak:
czarny mak,
ciemny smak -
jak po winie.
Teraz co? nonny - ho!
...maski i instrumenty...
na cóż mi
kwiaty i
szmaragd,
gitara
i okręty...?